Zabytki i historia Pomorza

Strona Zdzisława Skrago

Od początków swego istnienia kościół klasztorny w Oliwie służył jako miejsce pochówku książętom gdańskopomorskim - założycielom klasztoru cysterskiego w Oliwie. Byli oni i ich rodziny grzebani przy północnej ścianie prezbiterium. Konwent oliwski dbał o ich pamięć. Kilkakrotnie stawiano im nagrobki, po zniszczeniach dokonanych przez husytów w 1433 roku i wojska gdańskie w 1577 roku. Obecny grobowiec wykonany został w 1615 roku prawdopodobnie w warsztacie rodziny van den Blocke. Stał on początkowo w prezbiterium pod tablicami fundatorów klasztoru, w 1889 roku przeniesiony został do ambitu, a od 1984 roku znajduje się w obecnym miejscu, w południowym ramieniu transeptu. Do czasu likwidacji klasztoru w roku 1831 w czasie świąt kościelnych, mszy niedzielnych, nieszporów zapalano przy nagrobku świece, okadzano go i skrapiano wodą święconą.

Wykonany jest z czarnego marmuru w kształcie sarkofagu. Na cokole z przodu wygrawerowany i pozłocony napis łaciński informuje: -„Grobowiec przesławnych książąt pomorskich fundatorów tej budowli”. Po przeciwnej stronie umieszczono herb książęcy z białego marmuru – Gryf. Wyobrażenie gryfa z herbu książęcego stało się znakiem herbowym województwa pomorskiego.